Evet sen koy lan. Başlık koyacak takatim bile yok. Bu yazı serbest atış olacağın ara ara küfür edebilirim mazur görün. Görmezsen de görme, yapacağım bir şey yok.
Bitiyorum gene lan. Ruhen. Şu an desen ki "Gel seni en sevdiğin yere götüreceğim ve ne istersen o olacak." yerime de git derim. O derece. Sağlam beddua aldım herhalde, ki almış olabilirim çok büyük boklar yemesem de elbet bir yaptıklarım birilerinin kalbini kırmıştır. 3 gündür ağlayamamak nedir ya, ulan baya ağlayamıyorum bile. Cidden, it gibi ağlamak istiyorum ama yok. Rahatlayamıyorum asla. 3-5 iletişim deniyorum ama yok.
Baya ruhsuzum şu an. Öyle ruhsuzum ki elim ayağım buz gibi. Bunları iç kusmak için yazıyorum ha, ajitasyon adına değil ama diyeceksin ki ajitasyon. Eh de ne yapayım. Ulan ağlamak adına beni zırlatan tüm parçaları dinledim yok amına koyayım ağlayamıyorum.
Allah'a isyanım yok. Mü'min olup, ahireti kazanayım da sıçarım böyle dünyaya. Ama acıyor mu acıyor, kimse anlatsam da zaman zaman iyi eleştiri getirse de beni anlamakta zayıf çünkü anlayamaz. İlgi görsem de geçmeyecek raddeye geldi bugün bu acım hoş ilgi de görmüyorum da. Zaten benim neyime ilgi gösterilsin amına koyayım. Bu dünyada ilgi görmek için ya popüler olacaksın, ya gay, ya fenomen, ya paran olacak ya da memen/amın. Ben de maalesef alayı da yok.
Daha yaş 24, bir halt bilgim yok. 3-5 okuduğumu de yazıyorum o kadar daha öğrenecek yığınla şey var da okumaya bile takatim yok. Ya bir insan evden adımını atmadan yorulur mu, yorulur. Ruhu yorulur. Kurtar beni Allahım, ne olur kurtar. Ben sana her şey adına şükrediyorum bu acımda da şükür ama kurtar beni ne olur.
Ben Merdümgiriz adamım ya, etrafta 3-5 "Sürekli" irtibatta olduğum insan olsun o kadar üstüne bir de sevdicek olursa tamam ama "Hiçbiri" yok, çünkü hiç kimse yok. Sen varsın sadece yüce rabbim iyi ki de varsın ama 3-5 kulun da olsun yanımda. Onlar olunca da geçmez belki bu acım, bilmiyorum. Olmadıkları için hiç deneyimleyemedim. Oldu ama parça parça oldu, tamamı hiç bir arada olmadı. Belki onlarla da geçmeyecek ama en azından demlenen çayların, içilen kahvelerin, okunan şiirlerin, kitapların belki yazılacak aşk ve sevgi sözlerinin, paylaşılan iyi ve kötü her geyik ya da acının, dökülen gözyaşların biraz daha anlamı olacak.
Yazacağım dedim, onu da beceremedim. Şimdi ağlamak istiyorum ve ağlayabileceğim bütün parçaları dinledim. Yüreğim az biraz cız etti o kadar. O kadar kötüyüm. Nasıl mutlusunuz mutlu insanlar? Verin lan 1 dilim bana da. Yok mu oğlum kodu, şifresi, sırrı? Böyle tıkanınca yazayım falan. Yazacağım diye yola çıktım şu an kafamda bambaşka şeyler var. Senin kafana sıçsınlar Berk. Lapa lapa hem de. Yalnızım, yalnızım, yalnızım. Yalnızım, yalnızsın, yalnızız'a ithafen. Evet inceyi göremesin belki diye belirteyim dedim. İşte bunlar hep yalnızlık. Bu işte bir yalnızlık var. Nasıl yalnızlık biliyor musun?
Öldüğünde arkandan ağlamayacak kadar, telefonun 40 gün kapatsan kimsenin aramayacağı kadar, çay içeceğin, hadi gel iki yürüyüş yapak diyeceğin birisinin olmayacağı kadar, üstün açılsa örten kimsenin olmayacağı kadar, korktuğun şeylerden korksan sarılacak birisinin olmayacağı kadar, şiir okusan anlam konduracağın birisinin olmadığı kadar, intihara kalkışsan "Dur oğlum ne yapıyorsun, sıçarım tahtana" diyecek kimsenin olmadığı kadar, 10 yıl sonra kiminle görüşürsün dediklerinde "Hiç birisiyle" diyebilecek kadar, yalnızım.
O değilde ben siktirip gidip Fernando Muslera'ya haber salayım, adam her şeyi kurtarıyor. Belki beni de kurtarır bu depresyondan, yalnızlıktan ya da adına sen ne dersen ondan. O yüzden bu yazının adını da sen koy. Sanki çok okunacak da amına koyayım en fazla 100-200 kişi onun da kaçı siklerse beni. Her neyse, yazacağım dedim ama yazamadım hayaletin dediği gibi, yine yazamadım! Adam gibi yazınca da anlayan olacak sanki, anlayan olursa da deva olur mu, meçhul.
Haydi siktirip gittim ben. Yerime mutlu ol, ağlayacaksan yerime de ağla. Onu bile beceremeyecek kadar gerizekalıyım çünkü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder